κινουμενη μπάρα

Μάθε παιδί μου γράμματα!!!

Σάββατο 9 Απριλίου 2011

" Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...."

Μπορεί να διανύουμε τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του μνημονίου, ωστόσο το δημόσιο χρέος, παρά τις θυσίες του ελληνικού λαού, συνεχίζει να αυξάνεται.
Ας μάθουμε καταρχήν σε τι ποσό ανέρχεται το χρέος του ελληνικού κράτους:
Στα 350 δισ. ευρώ ανέρχεται το "στενό" δημόσιο χρέος. Αν προσθέσουμε τα 50 δις του ερύτερου δημόσιου τομέα, μας κάνουν 400 δις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, οι οφειλές των τραπεζών είναι στα 200 δις. Τέλος, το έλλειμμα των ασφαλιστικών ταμείων ανέρχεται και αυτό περίπου στα 200 δις. Αν προσθέσουμε στα 400 δις τα 200 των τραπεζών και τα 200 των ταμείων, μας κανουν 800 δις ευρώ!!!!!! Αυτό είναι το πραγματικό χρέος, όπως αποκάλυψε ο πρώην Υπουργός Οικονομικών Αλέκος Παπαδόπουλος σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό σταθμό. Είμαστε η  χώρα  με το μεγαλύτερο χρέος στον κόσμο σε αναλογία πληθυσμού. Πώς τα καταφέραμε πάλι μια χούφτα 10 εκατομμυρίων κατοίκων, μπορείτε να μου εξηγήσετε;

Η Αργεντινή πτώχευσε για 100 δις δολλάρια  χρέος και εμείς με 800 δις ευρώ θα αποφύγουμε την πτώχευση; Η Αργεντινή πήρε δάνειο 12 δις από το Δ.Ν.Τ. και εμείς 110 δις το πρώτο και 100 δις το δεύτερο. Χα χα χα!!!!
Στην Αργεντινή μαθαίνουν για την κατάσταση στην Ελλάδα  και τους πιάνουν τα γέλια ότι μπορούμε να αποφύγουμε την κατάρρευση!!!


Τι κάνουμε για αυτό; Και άλλες θυσίες μήπως; Φτάσαμε στο ΑΜΗΝ! Βενζίνη κοντά στα 2 ευρώ. Πετρέλαιο θέρμανσης στα ύψη. Τα είδη πρώτης ανάγκης ακριβαίνουν. Ο Φ.Π.Α. στο 23%. Φόρους, φόρους φόρους... Από την άλλη όμως οι μισθοί πέφτουν. Εδώ και αρκετό καιρό γίνονται περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Και έρχονται σκληρότερα μέτρα σύμφωνα με την κυβέρνηση. Η χαμηλή αγοραστική δύναμη της κοινωνίας έκλεισε χιλιάδες επιχειρίσεις. Το Φ.Π.Α. δεν αποδίδει στο κράτος τα προσδοκώμενα έσοδα, καθώς δεν κινείται η αγορά.  Ο κόσμος δεν έχει ποσά να ξοδέψει. Δεν αγοράζει. Η ανεργία καλπάζει φτάνοντας στο 1,5 εκατ. άνεργους. Με το Δ.Ν.Τ. πάνω από το κεφάλι μας και με τις προβλέψεις να είναι δυσοίωνες, τίθεται ένα ερώτημα. Είναι τελικά καλύτερη η πτώχευση από την αιώνια ομηρία ημών, των παιδιών μας, των παιδιών των παιδιών μας  στους Δ.Ν.Τοκογλύφους; Δείτε το παράδειγμα της Αργεντινής. Μετά την πτώχευση ήρθε η ανάπτυξη. Αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της. Έγιναν ρηξικέλευθες αλλαγές. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χρειαζόμαστε ένα πολύ γερό ταρακούνημα. Ένα σοκ. Να "χτίσουμε" ένα "καινούριο" κράτος. Και με μπαλώματα απλά δίνεις λίγη "ζωή" παραπάνω στο σάπιο σκαρί του πλοίου.
Βούλιαξε το πλοίο αλλά δεν το ομολογούμε. Ζούμε με τα δανεικά των ξένων. Θλίβομαι μόνο γιατί κάποιοι  (ευτυχώς ελάχιστοι) υποστηρίζουν ότι δεν χρεωκοπήσαμε!!!!!! Ξυπνάτε!!!!!!!!! Ακόμα και τώρα, που βούλιαξε το καράβι, ζείτε στην πλάνη σας; Δηλαδή μόνο αν ακούσουμε την λέξη πτώχευση τότε θα μας πιάσει πανικός; Και ποιος πολιτικός θα έχει τα κότσια να το πει; ΚΑΝΕΙΣ. Αλλά και τι να πει; Το πραφανές; Οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν! Από τον πιο μικρό που φοροδιαφεύγει μέχρι τον πιο μεγάλο επιχειρηματία, πολιτικό, βο(υ)λευτή, υπουργό, πρωθυπουργό. Ο κάθε υπαίτιος πρέπει να τιμωρηθεί ανάλογα......Αφιερωμένο το παρακάτω πάντα επίκαιρο τραγούδι!!! Προσοχή στα λόγια...